Schaduwen en Licht
De lage avondzon werpt lange schaduwen voor ons uit op het pad. Schaduwen waarin we onszelf herkennen, al hebben ze een ander formaat. Terwijl onze voeten zich verplaatsen volgt de schaduw ons bij iedere stap. Soms is die schaduw naast ons, of vaak ook achter ons, waardoor de vorm zich aanpast, maar hij is aanwezig en lijkt met ons verbonden. Ik herinner me dat ik als kind probeerde aan die schaduw te ontsnappen door hard te lopen, of me plotseling om te draaien ,maar ik leerde al snel, dat je je eigen schaduw niet kunt ontlopen. Er is een schaduw, die bij je hoort en zich manifesteert als je in het licht staat.
Als ik ‘s avonds de foto nog eens bekijk, die ik van die lange schaduw maakte, blijft het intrigerende beeld me bezighouden. Het maakt me nieuwgierig naar de diepere betekenis van schaduw in je leven. Dus ga ik op zoek. Ik kijk op internet en ook in de boekenkast naar informatie over die schaduw. Ik weet natuurlijk best, dat schaduw vaak negatieve aandacht krijgt, maar even lekker in de schaduw zitten als het erg warm is kan soms best prettig en heilzaam zijn.
Schaduwkant
Ik lees over aspecten van ons zelf, die we onze schaduwkant noemen. Dingen die ons ongelukkig maken en die we daarom voor onszelf en anderen verborgen willen houden, verstoppen we in onze schaduwkant, zodat het als het ware niet bestaat. Maar wat zijn dat dan voor dingen? Om dat te weten moeten we soms diep in onszelf graven. Misschien werd je vroeger gepest en wil je daar niet meer aan denken, het kan ook zijn, dat je een groot verdriet meedraagt, waar je niet over wilt praten, of heb je een zeer slechte eigenschap, die je niet bekend wilt maken. Je kunt van alles meedragen in je schaduw, zelfs onopgeloste ervaringen uit een vorig leven. Maar soms los je die problemen tijdens je leven vanzelf weer op. Dan haal je ze uit de schaduw in het licht.
Mijn schaduw
Bij het ouder worden denk ik vaker dan anders even terug aan mijn jeugd. Via internet kom ik soms in contact met meisjes van toen, die bij mij in de klas zaten. Misschien houden ook zij zich wat meer bezig met vroeger. Wat me opvalt is, dat ik me hun namen heel duidelijk herinner, maar dat ze mij soms niet schijnen te kennen. Opeens ben ik weer dat kleine meisje van negen jaar. In de eerste jaren na de oorlog waren de schoolklassen zo overvol, dat ik samen met negen andere kinderen een klas over mocht slaan, van klas twee gingen we naar klas vier. ( nu groep zes ) In de nieuwe groep met oudere kinderen heb ik me nooit echt geaccepteerd gevoeld. Bovendien was ik erg klein van stuk en verlegen, dus is het wel begrijpelijk dat de oudere kinderen mij vaak over het hoofd hebben gezien.
Er niet bij horen in een groep kan pijnlijk zijn. Dat gevoel heb ik een poosje als een schaduw weggestopt, tot ik jaren geleden uit die schaduw tevoorschijn wilde komen. Er was toen een sterke drang in mij om gekend te worden. Ik begrijp nu wel, waar die behoefte vandaan kwam. Het had duidelijk te maken met de schoolperiode. Deze schaduw bestaat dus nu nier meer voor mij, maar is veranderd in licht. Ik vraag me wel af, wat er nog meer in mijn schaduw verstopt zit. Welke dingen willen nog meer aan het licht komen? Het blijft altijd moeilijk om jezelf echt goed te kennen. Vaak nemen we de tijd niet om kennis te nemen van onze diepe roerselen. Iets ontdekken dat minder leuk aan jou is, betekent ook, dat je moet veranderen, omdat iets verborgen houden ongelukkig maakt. Accepteren dat het verdriet, de pijn, dat tekort er is en daar mee leren omgaan kan som zwaar zijn. Dat hangt af van de ervaring, die de pijn veroorzaakte. Maar het is de moeite waard. Wat we verstoppen heeft licht nodig, wil uit de schaduw komen.
In het licht gaan staan
Uit de schaduw willen komen geldt ook voor het goede in mensen. Diep van binnen ontdek je ook wat je als scheppingskracht van God hebt meegekregen in dit leven. Dat zijn de dingen waar je blij van wordt. Waar je gelukkig van wordt. Dat is ook een zoektocht waard. Je talenten gebruiken, zoals de gelijkenis uit de bijbel zegt, is zoiets als je droom volgen. Het licht, het goddelijke, dat in jou woont, wil ook naar buiten. Dat kan via jouw talenten. Dat zijn natuurlijk voor ieder mens weer andere dingen, omdat we niet allemaal hetzelfde zijn. Maar als je weet wat je blij maakt, waar je gelukkig van wordt, kun je daar anderen ook blij mee maken. Zet jezelf in het licht, zoals jij bedoeld bent te zijn. Door dat te doen en je daar volledig voor in te zetten, leer je je ware Zelf kennen. We zijn allemaal kinderen van het Licht. Kinderen van de Liefde.