Overmaat

Op het moment dat ik voor die deur sta moet ik iets overwinnen in mezelf, eer ik op de bel druk. Ik krijg een  vreemd gevoel in mijn maag, veroorzaakt door spanning. Ik sta namelijk in tweestrijd. Enerzijds kan ik mijn nieuwsgierigheid bijna niet bedwingen, maar aan de andere kant wil ik me met dit soort zaken niet bemoeien. Als de deur opengaat staat er een keurige vrouw voor me en ze noodt me binnen. Na een poging een beetje te ontspannen en mijn stem niet zo te laten trillen, ontspint zich een aardig gesprek tussen haar en mij. Ze vertelt dat ze met gidsen kan praten, begeleiders van mensen die niet zichtbaar zijn. Ieder mens heeft minimaal een gids om zich heen, die vanuit die onzichtbare wereld een bredere kijk heeft op hetgeen hier op de aarde gebeurt en op de hoogte is van jouw levensopdracht.  Gidsen werken mee aan de realisering daarvan door je af en toe in een bepaalde richting te loodsen.

Mijn handen liggen wat onwennig op het pluchen tafelkleed terwijl ik naar het schrijfblok van de vrouw kijk. Haar hand beweegt over het papier in een eenvoudig handschrift. Ze noteert heel onbevangen de antwoorden op  door mij gestelde vragen, maar waar haalt ze die vandaan?  Ik blijf op mijn hoede want ze moet me niets wijsmaken en ik laat me dus ook niet overhalen zelf die pen te pakken. “Geeft niet”, zegt ze vriendelijk, “Je mag aan je gids ook wel een cadeau vragen. Soms maken ze een tekening voor je”.  Nu laat ik me toch weer verleiden, want tekenen, daar hou ik van. Ze schuift het schrijfblok onder mijn neus en geeft me de pen in handen. Omdat ik bang ben de zaak al te veel zelf te beïnvloeden wend ik mijn hoofd af als ik de pen op papier zet. Mijn hand maakt de meest vreemde capriolen en ik probeer nergens aan te denken. Dit is toch wel wat al te gek, bedenk ik opeens en ik stop met het hele gedoe. Zo is het wel genoeg en ik wil naar huis. Ik pak het papier op dat mijn hand zojuist heeft bekrast en ontwaar een prachtige dubbele acht, zoals je die uitknipt van papier. “Dat betekent geld”, knikt de vrouw en is kennelijk zeer tevreden met haar uitleg. Bij mij gaan de haren echter als vanzelf overeind staan van verontwaardiging. Hoe kan ze dat nou zeggen? Nee, het moet iets anders zijn. Mijn ontreddering ziende stelt ze voor de betekenis aan de gids te vragen en als antwoord zien we de woorden: “een heilig getal” verschijnen.

Thuis lijkt alleen dat getal voor mij nog belangrijk te zijn. Ik lees boeken die uitleg geven over de betekenis van heilige getallen in de bijbel, want dat lijkt me de meest logische manier om er achter te komen wat het voor mij zelf betekent.  De acht is het getal van de overmaat, lees ik.  Zeven is het getal van de volheid, maar de acht is net iets meer, iets extra’ s. De achtste dag , vooral bij feesten, staat voor het begin van iets nieuws, maar is wel verbonden met de volheid van de voorgaande dagen. Acht staat ook voor wedergeboorte, vandaar dat in sommige kerken een doopvont achthoekig is.  Acht heeft ook te maken met de opstanding van Christus en het begin van een nieuw wereldtijdperk, zie ik staan. De eerste letter van het oude woord Chokma uit Joodse geschriften, dat wijsheid betekent, heeft ook de getalswaarde acht. Het Boeddhisme  is gebaseerd op de achtvoudige weg. Pythagoras beschouwde getallen als symbolen van de goddelijke wereldorde.

Alles schrijf ik op om het beter te kunnen onthouden. De veelheid aan betekenissen overvalt me echter een beetje. En zoals ik vroeger als kind altijd achter de piano kroop om emoties te verwerken grijp ik nu naar mijn penselen en span een nieuw stuk papier op. Dan schilder ik de acht in heldere kleuren, veel rood, geel en blauw. In het midden is wit , alsof er licht schijnt in de verte achter de vele vormen van achten. Ik ben er nog lang niet achter wat ik van deze gebeurtenis moet denken. Ik laat het maar even zo. Eigenlijk ben ik wel een beetje blij met dit cadeau. Het geeft mij een positief gevoel, maar ook wel een beetje het idee dat dit niet vrijblijvend is. Alsof ik het gevoel heb er iets mee te moeten doen, maar ik weet niet wat. Of is het zo dat ik het cadeau als geschenk kan aanvaarden, zonder bijbedoelingen? Waarschijnlijk is het dat laatste en dus is een bedankje aan mijn gids wel op zijn plaats.