Ze zien er niet uit, mijn oude klompen, maar ik kan er maar geen afstand van doen. Ik heb ze aan als ik in de tuin aan het werk ben. Je kunt het zien aan de totaal versleten neuzen. Ze lopen ook niet lekker meer, omdat ze te wijd zijn en ik er al lopende bijna uit ...
Mijn ogen dwalen over de gebogen hoofden in de kleine kring. Ik luister naar prachtige orgelklanken, die de geweide ruimte vullen. Ze zweven over de eeuwenoude stenen vloer, langs donkere kerkbanken, via pilaren omhoog naar de gotische ramen en daarna om dikke bruine ...
Het hangt helemaal uit elkaar, mijn oude kookboek. De bladzijden zijn aan de randen bruin verkleurd. Het stevige kaft is ooit al eens met plakplastic bekleed, wit met roze bloempjes, maar mist na zestig jaren de brede rug, die alles zou moeten verbinden. Hier en daar ...
De zware kleigrond in de voortuin droogt langzaam op. Ik lig met mijn knieën op een matje, om mijn oude spijkerbroek nog een beetje te beschermen tegen meestal onvermijdelijke moddervlekken. Vandaag heb ik alle moed bij elkaar geraapt en ben aan de grote tuin klus ...